νηπύτα

νηπύτα (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «βοητά

κήρυξ μικρόφωνος».

[ΕΤΥΜΟΛ. < στερ. πρόθημα νη-* + ἠπύτα «μεγαλόφωνος κήρυκας»].